شعر کوتاه 93

:::

سلام

زمستان نیز رفتنی شد و همچنان حرفی نیست که شایسته ی بر زبان آوردن باشد. جز دلتنگی های همیشگی و بی حوصلگی های تکراری.

شاید این نیمایی صدایش از من رساتر باشد...

این روزهای واپسین، قلبم

دردِ زمستان را به تن دارد

پیچیده بوی غنچه های باغ در کوچه

اما طنینِ این صدا مثل همیشه

 از زمستانی ترین غم ها سخن دارد

حال و هوای آخر اسفند

با خویش دارد بغضِ دلگیری

یک کینه ی دیرینه گویا

با من بیچاره از عهدِ کهن دارد

:::